Izki 1998. urtean izendatu zuten parke natural; 9.473 hektareako azalera dauka, askotariko paisaiak aurki daitezke bertan eta hamaika altxor natural eta kultural gorderik dauzka. Hamabost ibilbide edo bidezidorren sareak aukera ematen dio ibiltariari parke natural honetako txokorik ederrenak aurkitzeko, landareak eta animaliak ikusteko eta, horrez gainera, lurralde honetan bizi diren eta bizi izan ziren gizakien ohituren eta kulturaren berri jakiteko.

Norberaren gustuaren arabera, bidezidor errazak edo zailxeagoak hauta daitezke.  Ibilaldi luzeak nahiz laburrak daude. Bide horiek guztiek interes guneetara gidatuko dute bisitaria. Hainbat ibilbidek antzinako bideak baliatzen dituzte −Sarrondo edo Antoñanako bidezidorrak− eta elkarren artean lotzen dituzte naturagune honetako herri ederrak: Korres, Antoñana, Bujanda, Maeztu... Bidezidor batzuk amezti zabalean barrena doaz −Uribarri, Renabar, El Paseo, Larrabila…−. Mandazainen bidezidorra nabarmentzekoa da, basoa zeharkatzen baitu Apilaiztik Kintaraino, ehunka urte dituen bide batetik zehar.

Isilik ibiliz gero, ameztien gerizpean, okil ertainaren kantua entzungo dugu edo, zorte apur batez, basurde sendo eta arinen bat ikusiko dugu. Kareharrizko harkaiztegi handiak –Soila, Muela, Kapildui...– ikus daitezke ibilbide horietako askotan. Agin eta El Cartero bidezidorretatik joanez gero, bisitaria zuhaitz izugarrietaraino iritsiko da. ezkiak, haginak, gaztainondoak... guztiak ere gizakien mendeetako historiaren lekuko ditugu, parkean bertan eta inguruetan dauden monumentuetan islatuta: koba artifizialak, monolitoak, gazteluen aurriak, zubiak, errotak… Guztiak ere esku-eskura ditugu hainbat bidezidorretatik: San Roman, Marizurieta, Bujanda, Botondela, Los Molinos, Txarabitana... Horrela, baso eta mendietatik ibilita, ibai-erreken ondoan eta arroken artean, erraz ulertuko dugu zergatik den Izki gaur egun naturagune babestua. Era berean, errazago ulertzen da denon betebeharra dela altxor hori zaintzea, geroko belaunaldiek ere hango bideetatik ibiltzean inguruko baso askotarikoez eta, azken batean, ondasun natural guztiez gozatzen jarraitu ahal dezaten.